ساحل دریا

وهرگاه کبوتران قلبم دلتنگی می کنند و زندان سینه ام را تاب نمی آورند، آنهارا به پرواز در می آرم تا بر فراز آستانت

بچرخند و خودشان را معطر به عطر حریم فاطمی نمایند؛زیرا تو زاده برترین پیامبری و لیاقت داشتی همسر بهترین

انسان ها باشی.اما آنها کجا باید بال گسترانند؟! ای فاطمه چرا مانند پدرت حرم و بارگاه نداری؟! سال هاست

مشتاقانت  حیرانند درکدامین کوی به دنبال قبر گمشده ات بگردند!! وهنگامی که کبوتران قلبم ناامیدانه  باز می

گردند،تنها کاری که می توانم انجام دهم این است که پرچـم«یازهرا»یی را که بر فراز وجودم افراشته ام،در دستان

بفشارم و میثاقی تازه با تو ببندم وبه تو بگویم: ای فاطمه!تا ابددر دل های ماجا خواهی داشت وبرای هیشه ازدشمنانت

همانان که محسنت را شهید کردند وتو را آزردند بیزار خواهم بود.ما هیچ گاه فراموش نمی کنیم که حق تورا

 غصب کردند وفدک را به یغما بردند. ای فاطمه!اگر نبودیم آن روز که از تودفاع کنیم،اکنون کمال نفرتمان را از دشمنانت

را اظهارمی کنیم  واز خدا می خواهیم هرچه زودتر فرزندت بقیـة الله الأعظم (عجل الله تعالی فرجه شریف را برساند تاانتقامت رااز آن ناپاکان بگیرد.آمین یا ربٌ العالمین

*